Χύτας Δ. Γιάννης
              Χειρουργός Ορθοπαιδικός MSc
              

Είναι η συχνότερη αιτία οσφυαλγίας μετά τη μέση ηλικία. Εγκαθίσταται βαθμιαία, αρχικά με την εκφύλιση των δίσκων, που ξεκινά ήδη από τη τρίτη δεκαετία της ζωής και στη συνέχεια των αντίστοιχων σπονδυλικών αρθρώσεων. Προδιαθεσικοί παράγοντες που οδηγούν σε πρώιμη εμφάνιση της νόσου και σε βαρύτερη μορφή είναι το επάγγελμα, ο τρόπος ζωής, προηγούμενοι τραυματισμοί.

Η κλινική εικόνα περιλαμβάνει πόνο στην οσφύ και στους γλουτούς, συμπτώματα και σημεία από πίεση ή ερεθισμό ριζών, δυσκαμψία.

Οι απλές ακτινογραφίες απεικονίζουν τη στένωση των μεσοσπονδυλίων διαστημάτων και τα οστεόφυτα.

Η αρχική αντιμετώπιση περιλαμβάνει ανάπαυση, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη, εγχύσεις και φυσικοθεραπεία. Η χειρουργική θεραπεία δεν ενδείκνυται, παρά μόνο στις περιπτώσεις που υπάρχουν πιεστικά φαινόμενα των νευρικών ριζών ή αστάθεια. Συνίσταται σε αποσυμπίεση του σπονδυλικού σωλήνα και των τρημάτων και σπονδυλοδεσία.