top of page
          Επανορθωτική Χειρουργική - Ρομποτική Αρθροπλαστική

Επανορθωτική Χειρουργική

Ελάχιστα επεμβατική χειρουργική

                          MIS

MIS ΑΡΘΡΟΠΛΑΣΤΙΚΗ ΓΟΝΑΤΟΣ
MIS ΑΡΘΡΟΠΛΑΣΤΙΚΗ ΙΣΧΙΟΥ

Αρθροπλαστικές

  • ισχίου

  • γόνατος

  • ώμου

 

Τεχνικές ελάχιστης επεμβατικότητας

​

Εξατομικευμένες αρθροπλαστικές

​

Αναίμακτες μέθοδοι

 

Ταχεία κινητοποίηση 

 

Ελάχιστος πόνος 

 

Νοσηλεία 2 ημερών

​​

Αναθεωρήσεις αρθροπλαστικών

 

​

ΟΛΙΚΗ ΑΡΘΡΟΠΛΑΣΤΙΚΗ ΓΟΝΑΤΟΣ
​
Σε ολική αρθροπλαστική γόνατος υποβάλλονται οι ασθενείς που πάσχουν από προχωρημένη αρθρίτιδα γόνατος και στους οποίους έχει αποτύχει η συντηρητική θεραπεία - φαρμακευτική αγωγή, ενδαρθρικές εγχύσεις, φυσικοθεραπείες. Με την επέμβαση αυτή μειώνεται ο πόνος, αποκαθίσταται η κίνηση και το πιο βασικό βελτιώνεται η ποιότητα ζωής του ασθενούς.
 
Δεν υπάρχουν απόλυτοι περιορισμοί όσον αφορά στο βάρος και την ηλικία του ασθενούς. Οι ενδείξεις για την χειρουργική επέμβαση βασίζονται στον βαθμό πόνου και αναπηρίας του ασθενούς. Οι περισσότεροι ασθενείς που υποβάλλονται σε ολική αρθροπλαστική γόνατος είναι μεταξύ 50 έως 80 ετών, αλλά ο ορθοπαιδικός χειρουργός είναι αυτός που αξιολογεί τον ασθενή και κρίνει ανάλογα.
 
Σημαντικός παράγοντας για την τελική απόφαση του ασθενούς είναι να κατανοήσει τι μπορεί να περιμένει από τη χειρουργική επέμβαση. Περισσότερο από το 90% των ανθρώπων που έχουν υποβληθεί σε επέμβαση ολικής αρθροπλαστικής γόνατος βιώνουν μια δραματική μείωση του πόνου και μια σημαντική βελτίωση στις καθημερινές δραστηριότητες. Ωστόσο, πρέπει να γίνει κατανοητό πως η επέμβαση δεν θα επιτρέψει στον ασθενή να κάνει περισσότερα από αυτά που μπορούσε να κάνει πριν την ανάπτυξη των αρθριτικών αλλοιώσεων.
 
Με μια κανονική χρήση και φυσιολογική δραστηριότητα, κάθε εμφύτευμα αρθροπλαστικής αρχίζει να φθείρει το πλαστικό τμήμα του (πολυαιθυλένιο). Η υπερβολική δραστηριότητα ή το βάρος μπορεί να επιταχύνει αυτή τη φυσιολογική φθορά και να προκαλέσει χαλάρωση της πρόθεσης και πόνο. Ως εκ τούτου, ο ορθοπαιδικός χειρουργός συστήνει την αποφυγή των δραστηριοτήτων υψηλών απαιτήσεων, όπως το έντονο τρέξιμο, τα άλματα ή τα ομαδικά αθλήματα επαφής. Ρεαλιστικά, η πεζοπορία, το γκολφ, η κολύμβηση, η οδήγηση, η ποδηλασία, ο χορός μπορούν να αποτελέσουν καθημερινές δραστηριότητες.
​
Στην ολική αρθροπλαστική γόνατος αντικαθίστανται οι κατεστραμμένες περιοχές της άρθρωσης του γόνατος με εμφυτεύματα από κράματα ατσαλιού και τιτανίου και πλαστικού (πολυαιθυλένιο), τα οποία είναι πολύ ανθεκτικά και απολύτως συμβατά με τον ανθρώπινο οργανισμό. Τα τμήματα της πρόθεσης προσομοιάζουν τη φυσιολογική ανατομία του γόνατος και λειτουργούν σαν μία φυσιολογική άρθρωση. 
​
Η πιο νέα και αποτελεσματική μέθοδος είναι η ελάχιστα επεμβατική ολική αρθροπλαστική γόνατος (MIS) με την οποία τοποθετείται τεχνητή άρθρωση στο γόνατο με πολύ μικρότερη από την συμβατική μέθοδο τομή (10 εκ. αντί των 20-25 εκ. της τομής της συμβατικής μεθόδου) και χωρίς διατομή των μυών του τετρακεφάλου, ο οποίος είναι ο κυριότερος παράγοντας στη λειτουργία του εκτατικού μηχανισμού του γόνατος και ευθύνεται για την ικανότητά μας να στεκόμαστε όρθιοι και να βαδίζουμε. Κατά συνέπεια η αποκατάσταση είναι γρηγορότερη, η παραμονή στο νοσοκομείο είναι μικρότερη (2 ημέρες), η κίνηση της αρθρώσεως έχει μεγαλύτερο εύρος, ο μετεγχειρητικός πόνος ελάχιστος και η απώλεια αίματος ελάχιστη διεγχειρητικά. 
​
​
 
​
 
​
ΟΛΙΚΗ ΑΡΘΡΟΠΛΑΣΤΙΚΗ ΙΣΧΙΟΥ
 
Ο πόνος από την καταστροφή της άρθρωσης λόγω αρθρίτιδας είναι το προεξάρχον σύμπτωμα όταν αποφασίζουμε να αντικαταστήσουμε το ισχίο. Χειρουργική επέμβαση δεν απαιτείται για όλους τους ασθενείς με αρθρίτιδα του ισχίου, αλλά συνιστάται μόνο όταν ο πόνος και η αναπηρία που προκαλείται έχουν σημαντικές επιδράσεις στις καθημερινές δραστηριότητες και εφόσον η συντηρητική αντιμετώπιση δεν έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα.
 
Η χειρουργική επέμβαση περιλαμβάνει την αφαίρεση του αρθριτικού τμήματος της άρθρωσης του ισχίου και την εισαγωγή τεχνητών προθέσεων. Μπορεί να πραγματοποιηθεί με τον ασθενή είτε ξαπλωμένο ύπτια, είτε στο πλάι με την πάσχουσα περιοχή προς τα άνω. Το μέγεθος της τομής εξαρτάται από τις διαστάσεις, γενικές και τοπικές, του ασθενούς, όσο και από την τεχνική η οποία θα εφαρμοστεί. Οι νεότερες τεχνικές και ειδικά η Τεχνική Ελάχιστης Παρεμβατικότητας (MIS) απαιτούν μικρότερες τομές και χειρουργικές προσπελάσεις, με συγκεκριμένα όμως κριτήρια και σε επιλεγμένους ασθενείς. 
 
Το φυσιολογικό ισχίο είναι μία άρθρωση δίκην σφαίρας σε κυπέλιο. Στην ολική αρθροπλαστική μέρος του μηριαίου το οποίο περιλαμβάνει την κεφαλή (σφαίρα) αποκόπτεται – αφαιρείται και μία νέα μικρότερη σφαίρα τοποθετείται στο μηριαίο οστούν διαμέσου ενός στυλεού ο οποίος τοποθετείται εντός του μηριαίου αυλού. Η επιφάνεια της κοτύλης (στην λεκάνη) γλυφανίζεται – νεαροποιείται για να δεχτεί την νέα κοτύλη, η οποία θα αρθρωθεί με την νέα σφαίρα (κεφαλάκι).
 
Το εμφύτευμα της κοτύλης (κοτυλιαία πρόθεση) έχει ειδική διαμόρφωση – επεξεργασία στην επιφάνεια του, τραχεία και πολλές φορές και με κάποια ειδική επικάλυψη (υδροξυαπατίτη) με την οποία επιτυγχάνεται η διασύνδεση του οστού με την πρόθεση. Από την άλλη πλευρά ο μηριαίος στυλεός σταθεροποιείται στον αυλό του μηριαίου οστού είτε με την χρήση τσιμέντου, το οποίο ακόμα χρησιμοποιείται για την μηριαία πρόθεση, όσο, συχνότερα, χωρίς την χρήση τσιμέντου. Και σε αυτή την περίπτωση η διασύνδεση του μηριαίου στυλεού με το οστούν επιτυγχάνεται με την κατάλληλη κατεργασία της επιφάνειας του, η οποία είναι πορώδης, όσο και με την επικάλυψη της με ειδικά υλικά.





​
ΡΟΜΠΟΤΙΚΗ ΑΡΘΡΟΠΛΑΣΤΙΚΗ
Η ιδέα ενός ρομπότ που εκτελεί μόνο του μια χειρουργική επέμβαση εξακολουθεί να μοιάζει με σκηνή από ταινία επιστημονικής φαντασίας. Ωστόσο, χρησιμοποιούνται ολοένα και περισσότερο στις χειρουργικές αίθουσες και η χρήση τους σε ορισμένες επεμβάσεις, όπως η αρθροπλαστική γόνατος και ισχίου, αυξάνεται συνεχώς.

Αυτό δεν είναι τυχαίο. Με τη βοήθειά τους, ο χειρουργός μπορεί να εκτελέσει την επέμβαση με λίγο διαφορετικό τρόπο και με πολύ μεγαλύτερη ακρίβεια απ’ ό,τι με την κλασική τεχνική, γεγονός που μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την έκβαση της επέμβασης για τους ασθενείς.
Βεβαίως, τα ρομπότ δεν εκτελούν μόνα τους κάποια εγχείρηση. Ούτε μοιάζουν με μεταλλικούς ανθρώπους. Ουσιαστικά είναι ειδικά σχεδιασμένα ρομποτικά συστήματα που διαθέτουν ένα ρομποτικό «χέρι» (βραχίονα), το οποίο κατευθύνει ο χειρουργός για να εκτελέσει την επέμβαση.

Η χρήση του ρομποτικού συστήματος είναι διπλή:
Συμβάλλει στον προεγχειρητικό σχεδιασμό. Το ρομποτικό σύστημα διαθέτει λογισμικό τρισδιάστατης απεικόνισης και επιτρέπει την πλήρη χαρτογράφηση της άρθρωσης που θα χειρουργηθεί και, στην περίπτωση της αρθροπλαστικής ισχίου, την χαρτογράφηση της πυέλου. Με αυτό τον τρόπο, ο γιατρός προγραμματίζει την αρθροπλαστική βασισμένος στην ακριβή ανατομία της περιοχής, ενώ η λεπτομερής χαρτογράφηση εξασφαλίζει ότι θα επιλεγεί το σωστό εμφύτευμα και ότι θα τοποθετηθεί στη σωστή θέση.
Ο ρομποτικός βραχίονας αυξάνει την ακρίβεια ορισμένων πτυχών της επέμβασης. Ο ρομποτικός βραχίονας τοποθετεί την πριονωτή λεπίδα για την ολική αρθροπλαστική γόνατος και το εργαλείο λείανσης (reamer) για την ολική αρθροπλαστική ισχίου στην κατάλληλη θέση. Επιπλέον, τα τοποθετεί με τρόπο ώστε να λειτουργούν σε ένα και το αυτό επίπεδο, μη επιτρέποντας στον χειρουργό να "βγει" εκτός των προκαθορισμένων διαστάσεων. Με αυτό τον τρόπο μένουν ανέπαφοι οι γύρω ιστοί και μειώνεται το χειρουργικό τραύμα.

Οι κατάλληλοι υποψήφιοι
Εάν πρέπει να κάνετε αρθροπλαστική γόνατος ή ισχίου, πιθανώς θα αναρωτιέστε αν η ρομποτικά υποβοηθούμενη επέμβαση είναι κατάλληλη για εσάς ή αν ενδείκνυται για συγκεκριμένες ομάδες ασθενών.
Εάν ένας ασθενής είναι κατάλληλος υποψήφιος για παραδοσιακή αρθροπλαστική γόνατος ή ισχίου, μπορεί να υποβληθεί και στην ρομποτική. Ουσιαστικά κάθε άνθρωπος, ανεξάρτητα από το σωματικό βάρος και την ηλικία του, μπορεί να είναι υποψήφιος για κλασική ή ρομποτική ολική αρθροπλαστική, διότι το κριτήριο είναι ο πόνος και η αναπηρία του και όχι τα κιλά ή τα χρόνια του.
Η ρομποτική επέμβαση ενδείκνυται και για ειδικές ομάδες ασθενών, όπως τα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, με ενδεχόμενη μυϊκή αδυναμία και παχυσαρκία.
Ωστόσο, μπορεί να είναι λιγότερο κατάλληλη για όσους έχουν ήδη υποβληθεί σε άλλες χειρουργικές επεμβάσεις στις ίδιες αρθρώσεις, διότι δεν θα μπορεί να γίνει σωστή χαρτογράφησή τους.
Όλ’ αυτά συνεκτιμώνται από τον χειρουργό, όταν συζητά με τον ασθενή του για το είδος της αρθροπλαστικής που θα του συστήσει. 
Αυτό που μας επιτρέπει το ρομποτικό σύστημα να κάνουμε είναι να λαμβάνουμε υπόψη την ανατομία του γόνατος ή του ισχίου, τη δομή των γύρω μαλακών ιστών και να προσαρμόζουμε κατάλληλα την εγχείρηση. Αυτό μας επιτρέπει να τοποθετούμε το τεχνητό γόνατο ή ισχίο σε πιο σωστή, πιο “φιλική” για τους μαλακούς ιστούς θέση. Έτσι, η αίσθηση της νέας άρθρωσης μετά την εγχείρηση είναι πιο φυσική και η φθορά της μικρότερη καθώς περνά ο καιρός. Εντούτοις, για να επιτύχει η ρομποτική αρθροπλαστική ο ασθενής πρέπει να είναι πρόθυμος να τηρήσει τις μετεγχειρητικές οδηγίες του γιατρού.
 
bottom of page